“Prova odalarından… Buralara kadar geldim.”
Yamada Ryosuke bu yeni seride yüreğinden konuşuyor. Elinde favori saksafonunu tutuyor, ilk kez “sıkı çalışmasından”, grubunun odak noktası olmasından ve çaba sarfettiği muhteşem yeteneğinden bahsediyor.
Geçen sonbaharda Myojo çalışanları bana, “JUMP ve NYC sayfasından ayrı Yamada Ryosuke serisine başlamak istiyoruz.” dediler. Bende “Acaba bunun için yeterli olabilir miyim?” diye düşündüm. Myojo serilerini düşününce tıpkı senpailerim Kimura Takuya-san ve Domoto Tsuyoshi-san'ınki gibi olacak diye düşündüm. Bir fırsat yakaladım, bunu ciddiyetle yapmak istiyorum. Ve umarım önceden bahsetmediğim “idol Yamada Ryosuke” nin yönleriyle ilgili konuşabileceğim. Seriyi okurken fanlarımın neler hissedeceği konusunda biraz endişelendim, eğer beni hayatımla kabul ederseniz mutlu olurum.
11 yaşındayken ajansa girdim. O zamanlar kendimi sıkı çalışan biri olarak tanımlayabilirim. Aynı zamanda ajansa girdiğim Hashimoto (Ryosuke) ve Fukuzawa (Tatsuya), önlerde mikrofon tutmaya başlamış, önümde şarkı söylüyorlardı. Ben ise arka dansçılarıydım. Diğerleri gibi ne şarkı söylemede ne de dansta aynı seviyede değildim, yolumda umarsızca ilerliyordum. O zamanlar Shounen Club'tan başka bir yerde çalışmıyordum ama daima NHK'nın 709 nolu odasında pratik yapıyordum. Herkesin meyve suyu almaya gittiği mola zamanını hala hatırlıyorum. Otomat 709 nolu odadan çok uzaktı, gidip gelmek 2 dakikayı buluyordu. Bu zamanın çok değerli olduğunu düşündüm ve evden matara getirdim. 15 dakikalık mola başladığı zaman, mataramdan içtim ve pratik yapmaya devam ettim. Eğer böyle yaparsam diğerlerine 15 dakika daha fazla yaklaşacağıma inandım. Eve döndüğümde bile 3 saat dans ederdim. Böyle devam ederek... en iyimi yaptım (gülüyor). Hiç kimsenin gelişmemi fark etmeyeceğini düşünmüştüm ama Takizawa (Hideaki)-kun bütün gün beni izledi. Bu sayede “One!” sahne şovunda (Nakajima) Yuto-kun'un yerini aldım. İlk kez spot ışıkları önünde dans ettiğim zaman, işte bu benim şansım diye düşündüm ve tüm enerjimi ortaya koydum. Ondan sonra arka dansçılık pozisyonumdan yavaş yavaş merkez pozisyona ilerlemeye başladım. Jr. konserlerinde ana vokalistlerden biri olabildim ve “Tantei Gakuen Q” serisi ile oyunculuğa başladım. Dizi bittiği zaman, belki bu sektörde biraz tanındım diye hissettim. Ve ilk kez sıkı çalışmamın karşılığını aldığımı da düşündüm.
Şu anda saksafonda sıkı çalıştığım şeylerden biri. Silahım haline gelmesini istiyorum. Saksafonu 3 yıl önce dayımdan aldım ama o zamanlar ilgilenmiyordum, odamda öylece duruyordu. Ama geçen yıl JUMP albümü çıkacağı zaman, bir grup şarkısı kaydetmek istedik, nefesli çalgı çalabilecek biri var mı diye konuşmaya başladılar. O sırada personelden biri “Yamada çalar.” dedi, ben de reddedemedim. Henüz belirli melodiler dışında başka bir şey çalamıyorum ama amacım bir gün insanların dinlediğinde kalbine huzur verecek bir balad çalmak.
Bunun yanı sıra geçmiş yıllarla ilgili, işimde başarlı olduğumu hissediyorum ama biraz hatalarımda oldu. Asıl amacımı bana ailem ve fanlarım hatırlatıyor, işimi eğlenerek yapıyorum. Böyle desemde şimdiki pozisyonuma sıkı çalışarak geldim. Şu 709 nolu odadaki ekstra 15 dakika sıkı çalışarak. Beni isteyen insanlar olduğu sürece, en iyimi yaparak onlara mutluluğu verir, beklentilerini karşılamaya devam ederim.
“Hayaller gördüğün bir şey değildir, onları sen gerçekleştirirsin…” - Ryosuke
Çeviri: Landis
Yamada Ryosuke bu yeni seride yüreğinden konuşuyor. Elinde favori saksafonunu tutuyor, ilk kez “sıkı çalışmasından”, grubunun odak noktası olmasından ve çaba sarfettiği muhteşem yeteneğinden bahsediyor.
Geçen sonbaharda Myojo çalışanları bana, “JUMP ve NYC sayfasından ayrı Yamada Ryosuke serisine başlamak istiyoruz.” dediler. Bende “Acaba bunun için yeterli olabilir miyim?” diye düşündüm. Myojo serilerini düşününce tıpkı senpailerim Kimura Takuya-san ve Domoto Tsuyoshi-san'ınki gibi olacak diye düşündüm. Bir fırsat yakaladım, bunu ciddiyetle yapmak istiyorum. Ve umarım önceden bahsetmediğim “idol Yamada Ryosuke” nin yönleriyle ilgili konuşabileceğim. Seriyi okurken fanlarımın neler hissedeceği konusunda biraz endişelendim, eğer beni hayatımla kabul ederseniz mutlu olurum.
11 yaşındayken ajansa girdim. O zamanlar kendimi sıkı çalışan biri olarak tanımlayabilirim. Aynı zamanda ajansa girdiğim Hashimoto (Ryosuke) ve Fukuzawa (Tatsuya), önlerde mikrofon tutmaya başlamış, önümde şarkı söylüyorlardı. Ben ise arka dansçılarıydım. Diğerleri gibi ne şarkı söylemede ne de dansta aynı seviyede değildim, yolumda umarsızca ilerliyordum. O zamanlar Shounen Club'tan başka bir yerde çalışmıyordum ama daima NHK'nın 709 nolu odasında pratik yapıyordum. Herkesin meyve suyu almaya gittiği mola zamanını hala hatırlıyorum. Otomat 709 nolu odadan çok uzaktı, gidip gelmek 2 dakikayı buluyordu. Bu zamanın çok değerli olduğunu düşündüm ve evden matara getirdim. 15 dakikalık mola başladığı zaman, mataramdan içtim ve pratik yapmaya devam ettim. Eğer böyle yaparsam diğerlerine 15 dakika daha fazla yaklaşacağıma inandım. Eve döndüğümde bile 3 saat dans ederdim. Böyle devam ederek... en iyimi yaptım (gülüyor). Hiç kimsenin gelişmemi fark etmeyeceğini düşünmüştüm ama Takizawa (Hideaki)-kun bütün gün beni izledi. Bu sayede “One!” sahne şovunda (Nakajima) Yuto-kun'un yerini aldım. İlk kez spot ışıkları önünde dans ettiğim zaman, işte bu benim şansım diye düşündüm ve tüm enerjimi ortaya koydum. Ondan sonra arka dansçılık pozisyonumdan yavaş yavaş merkez pozisyona ilerlemeye başladım. Jr. konserlerinde ana vokalistlerden biri olabildim ve “Tantei Gakuen Q” serisi ile oyunculuğa başladım. Dizi bittiği zaman, belki bu sektörde biraz tanındım diye hissettim. Ve ilk kez sıkı çalışmamın karşılığını aldığımı da düşündüm.
Şu anda saksafonda sıkı çalıştığım şeylerden biri. Silahım haline gelmesini istiyorum. Saksafonu 3 yıl önce dayımdan aldım ama o zamanlar ilgilenmiyordum, odamda öylece duruyordu. Ama geçen yıl JUMP albümü çıkacağı zaman, bir grup şarkısı kaydetmek istedik, nefesli çalgı çalabilecek biri var mı diye konuşmaya başladılar. O sırada personelden biri “Yamada çalar.” dedi, ben de reddedemedim. Henüz belirli melodiler dışında başka bir şey çalamıyorum ama amacım bir gün insanların dinlediğinde kalbine huzur verecek bir balad çalmak.
Bunun yanı sıra geçmiş yıllarla ilgili, işimde başarlı olduğumu hissediyorum ama biraz hatalarımda oldu. Asıl amacımı bana ailem ve fanlarım hatırlatıyor, işimi eğlenerek yapıyorum. Böyle desemde şimdiki pozisyonuma sıkı çalışarak geldim. Şu 709 nolu odadaki ekstra 15 dakika sıkı çalışarak. Beni isteyen insanlar olduğu sürece, en iyimi yaparak onlara mutluluğu verir, beklentilerini karşılamaya devam ederim.
“Hayaller gördüğün bir şey değildir, onları sen gerçekleştirirsin…” - Ryosuke
Çeviri: Landis
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder