29 Temmuz 2013 Pazartesi

[ 真紅の音 -Düşünce Notları- ] Seri 5: Aile


20. yaş günü. Annem'den: “Özür dilerim.”

9 Mayıs 1993 yılında saat 23:13'de Yamada ailesinin ortanca oğlu doğdu. Sevgi dolu ailesi tarafından büyütülen delikanlıya “Ryosuke” adı verildi. Her şeyden daha fazla ailesi hazinesi olan, iyi kalpli bir delikanlı oldu.

Babam bizimle çok vakit geçirirdi, çocuklarıyla bu kadar çok vakit geçiren başka bir baba daha var mı merak ediyorum. Zengin değildik ama ben ve kız kardeşlerim doğduktan sonra her yıl luna parka giderdik, bizi yüzlerce kez götürdü. Eskiden, babamın tren kondüktörü olarak çalıştığı zamanlarda, babamın “Sonraki istasyon —” anonsunu duyduktan sonra son otobüs ile tüm yolu onu görebilmek için gittim. İzin gününde benimle vakit geçiren babadan tamamıyla farklıydı, işteki baba gerçekten havalıydı.

Annem ailesi için yaşayan biri, bu yüzden kendisi için bir şey almıyor. Bazen Bali'ye gitme hayalinden bahsetsede sevdiği Asya tarzı dükkana da gitmek istiyor. Annem uçak ya da shinkansene hiç binmemiş. Bu yüzden koltuklar arasında boşluk olduğunu bile bilmiyor, ona bunu söylediğim zaman “Kimsenin geçmemesi iyi yoksa oturamazdın!” dedi (gülüyor). Bir gün onunla shinkansene binmek ve onu Bali'ye götürmek istiyorum.

Ablam ise; inatçı ve asabidir. Bazen benimle dalga geçer ve kötü dillidir. Ama aslında gerçekten beni düşünür. Yaklaşık 1 yıl önce arkadaşlarıyla akşam yemeğine çıktığı zaman arkadaşları aniden benden bahsetmeye başlamış. Onun kardeşi olduğumu bilmiyorlardı, beni yerden yere vurmaya başladıkları zaman aniden sinirlenip “O öyle biri değil!” diye bağırmış. Bunu annemden duyduğum zaman çok mutlu oldum çünkü küçük erkek kardeşini böyle koruduğunu bilmiyordum.

Son olarak kız kardeşim. Röportajlarda sık sık ondan bahsederim ya da iş için deniz aşırı bir yere gittiğim zaman ona hediye getirmemezlik etmem. Bu yüzden bende kız kardeş kompleksi olduğu söylenilebilir (gülüyor). Ne kadar da şirin biri. Daima beni destekler, maille konuşurken her zaman en son cümlesi “İşinde en iyisini yap!” olur. Eğer performansım iyi değilse direkt söyler. Ben ailenin moral vericisiyim bu yüzden iş için uzakta, evde olmadığım zamanlar beni özler. Daima cüzdanımda üçümüzün olduğu fotoğrafı taşırım. Fotoğrafa baktığım zaman ailem için en iyisini yapmam gerektiğini düşünürüm.

20. yaş günü gecemde ailemden bir hediye aldım. Kendin olarak yaşamanın önemli olduğuna dair bir fotoğraf albümü. En son sayfayı çevirdiğim zaman orada ailem tarafından yazılmış mesajlar vardı. Kız kardeşimden: “Ryosuke, ağabeyim olmadan gerçekten gurur duyuyorum.”, ablamdan: “Aileni desteklediğin için teşekkür ederim.” ve annemden: “Bu kadar harika büyüdüğün için mutluyum. Zor zamanlar geçirdiğin için üzgünüm.” Eğlence sektörüne annem yüzünden girdim, işle ilgili zor zamanlar geçirdiğim zaman kendini suçluyor ve sık sık benden özür diliyor. Yine de, bu işi yapma fırsatım olduğu için minnettarım. Bu nedenle bu işe devam eden vefalı bir oğulum. Annem bana rehberlik ediyor, bende ilerlemek ve ona karşılığını vermek istiyorum.

Eğer tanrı varsa ne dileyebilirim? Bir sorunun olduğu zaman yalnızca tanrıya güvenme düşüncesinden hoşlanmıyorum. Ama her gün dilediğim bir şey var, dünyanın en muhteşem ailesi olan ailem için her şeyin en iyisinin olması.

“Ailem için her şeyin en iyisi.” - Ryosuke
 
 Çeviri: Landis

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder